dilluns, 21 de juny del 2010

Me acostumbro a escribir en otra letra, en otra lengua. Me voy de un lado al otro sin importar con qué pie ando, con el otro procuro no tropezar. Tengo sueño en los parpados. Debajo. Encima. Ya no sé dormir sin ti. Me agarro a tus caderas para mantenerme firme, adecuada, pero me tambaleo en cada silencio que creas, que alargo. Me metería en la cama, ahora, hasta siempre... por qué no vienes? se duerme tan bien en tu cuerpo... se descansa tanto en tu boca,... se sueña tan bonito en tu piel.. no dejes que duerma sola, nunca más.


P.D

No són hores per ser a una biblioteca. Però tu estudies...i així jo et miro.

2 comentaris:

Dr. Flasche ha dit...

Per dir només el que diré ara, habitualment no dic res, però no ho puc evitar...

es preciosa aquesta entrada!

annna ha dit...

captivadora, sense més paraules!

annna:)